Στον χώρο της Βιβλιοθήκης του Αδριανού, μεταξύ πολυάριθμων αρχιτεκτονικών μελών, εντοπίστηκαν τα σώματα τριών, σχεδόν ακέραιων, πεσσών, των οποίων το υλικό, η κατεργασία, αλλά κυρίως η μορφή και οι πανομοιότυπες διαστάσεις, αποκαλύπτουν την προέλευσή τους από το ίδιο αρχιτεκτονικό σύνολο. Στο σύνολο αυτό προστίθεται ένα πεσσόκρανο από τον ίδιο χώρο, που με βάση τις διαστάσεις της βάσης του, αποτελεί την επίστεψη πιθανότατα ενός από τους εν λόγω πεσσούς. Τα νέα ευρήματα αυξάνουν τον μικρό αριθμό πεσσών που είναι γνωστοί μέχρι σήμερα στην αρχιτεκτονική της Αθήνας. Η μελέτη τους και ο προσδιορισμός της αρχικής μορφής του συνόλου θα επιτρέψει όχι μόνο τη χρονολόγησή τους στην εποχή του Αυγούστου, αλλά και την προσέγγιση του χαρακτήρα του κτηρίου από το οποίο προέρχονται. Τα στοιχεία αυτά περιορίζουν σημαντικά τον αριθμό των πιθανών κτηρίων προέλευσης στην Αθήνα, από τα οποία το Ωδείο του Αγρίππα στην αρχαία Αγορά φαίνεται να κατέχει το προβάδισμα. Η σχεδιαστική αποκατάσταση των υπό μελέτη πεσσών στον περιμετρικό εξώστη του κτηρίου, τον οποίο οι Ι. Τραυλός και H. Thompson είχαν αποκαταστήσει υποθετικά με πεσσοστοιχία, συμβάλλει όχι μόνο στην καλύτερη κατανόηση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Ωδείου, αλλά και στον επαναπροσδιορισμό της λειτουργίας που ασκούσε η εξωτερική μορφή του στο κέντρο της αρχαίας Αγοράς.