Σταύρος Οικονομίδης, Αριστείδης Παπαγιάννης και Άκης Τσώνος
AURA τόμος 1 (2018), σελ. 25–59.

То παρόν άρθρο πραγματεύεται το διττό ρόλο του ταφικού εθίμου του τύμβου κατά μήκος του αδριατικού και ιόνιου τόξου, τόσο ως μίας εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής  κατασκευής που εξαίρεται στον περιβάλλοντα  χώρο, όσο και ως ενός συμβολικού τόπου συλλογικής εκδήλωσης μνήμης των τοπικών κοινοτήτων. Αρχικά, παρουσιάζονται τα βασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία –η κεντρική ταφή, η επίχωση και ο περίβολος – που με μικρές τοπικές αποκλίσεις καθορίζουν τη γέννησή του τύμβου σχεδόν ταυτόχρονα στη συγκεκριμένη περιοχή και την εξέλιξή του κατά την 3η και 2η  χιλιετία π.Χ., και στη συνέχεια γίνεται μία χρονολογική και γεωγραφική κατανομή του εθίμου ξεκινώντας από τη βόρεια Αδριατική και καταλήγοντας στο νότιο τμήμα του Ιονίου με στόχο την κατά τόπους ανάδειξη ομοιοτήτων και διαφορών. Κατόπιν, γίνεται αναφορά  στον κοινωνικό ρόλο του τύμβου ως τηλεφανούς προγονικού μνημείου - σήματος, εκφράζει τα συλλογικά  αισθήματα του συνανήκειν μίας κοινωνικής ομάδας και προορίζεται να αντέξει στο χρόνο, καθώς τα σημεία ανέγερσής τους βρίσκονται σε στρατηγικά οικοσυστήματα, όπως οι κοιλάδες ποταμών, οι πεδινές εκτάσεις και τα ορεινά περάσματα. Τέλος, μέσα από την παράθεση επιλεγμένων ομάδων κτερισμάτων, αναδεικνύονται οι πολιτιστικές σχέσεις των περιοχών αυτών και η ιδιαίτερος δεσμός που αναπτύσσεται μεταξύ τους κατά την Εποχή του Χαλκού μέσα από την υιοθέτηση κοινών ταφικών πρακτικών.

Λήψη Άρθρου

Τρόπος Παραπομπής: Οικονομίδης, Σ., Α. Παπαγιάννης και Ά. Τσώνος. 2008. “Το ταφικό έθιμο της ανέγερσης τύμβου κατά μήκος της Ιονίας και Άδριατικής ακτής ως πολιτιστικό και κοινωνικό φαινόμενο.” AURA 1:25–59.

© 2018 AURA. Άρθρο ανοικτής πρόσβασης που διατίθεται σύμφωνα με την άδεια Creative Commons CC BY-NC-ND 4.0.